Najlepsze praktyki w zakresie zarządzania

Stewardship_pin_wpKażda parafia powinna dążyć do wyobrażenia sobie swojego przyszłego istnienia w dostarczaniu i zaspokajaniu potrzeb swoich parafian. To jest również nasz cel St. Margaret Mary.

Ogólnie rzecz biorąc, celem każdej parafii, w ramach jej wizji i misji, powinno być zapewnienie, aby w sercach, umysłach i oczach wszystkich parafian ich parafia była i/lub dążyła do tego, aby stać się prawdziwym miejscem gościnność, modlitwa, formacja i służba, gdzie kultura życia oparta na opiece jest nieodłącznym elementem parafii.

„Aby uzyskać trwałe rezultaty w zarządzaniu”, mówi Leisa Anslinger, krajowy lider w zakresie zaangażowania parafii i zarządzania, „musi istnieć silny proces nawracania i formacji dorosłych. W przeciwnym razie otrzymasz spontaniczny błysk zbierania funduszy!”

Użyj poniższych linków, aby wypełnić formularz Czas (modlitwa), Talent (ministerstwa) i Skarb formularze rejestracyjne.

Proszę wypełnić wszystkie 3 części:
1. Czas
2. Talenty (sprawdź ministerstwa, którymi jesteś zainteresowany i te, w których obecnie jesteś zaangażowany)
3. Skarb

Uwagi:
* proszę wpisać osobno dla każdego uczestniczącego członka rodziny
* używaj/ponownie używaj adresu e-mail i numeru telefonu rodzica w przypadku osób niepełnoletnich

Czym jest parafia pełniąca funkcję duszpasterza?

Parafia duszpasterska, w ramach unikalnej demografii każdej z nich, dąży poprzez regularne uczestnictwo w celebracji Eucharystii do duchowego kształtowania życia swoich parafian. Parafianie są zapraszani, zachęcani, wysyłani do przodu i otrzymują możliwość aktywnego zaangażowania się i uczestnictwa. To zaproszenie, możliwość i zaangażowanie następnie ułatwiają rzeczywiste doświadczenie życiowe i poczucie gościnności, modlitwy, formacji i służby we wspólnocie parafialnej, jednocześnie uznając, że „Studencja jest wdzięczną odpowiedzią chrześcijańskiego ucznia, który rozpoznaje i przyjmuje dary Boże i dzieli się tymi darami w miłości do Boga i bliźniego”.

List pasterski USCCB na temat zarządzania

„Zjednoczone zarządzanie katolickie”

Zjednoczeni w naszej wierze katolickiej, jesteśmy zaproszeni i zachęcani do rozpoznawania, przyjmowania, dzielenia się i oddawania naszej danej przez Boga łaski i darów w miłości do Boga i bliźniego. Naszym pożądanym celem w naszej parafii jest zaszczepienie poczucia gościnności, modlitwy, formacji i służby poprzez najpierw wypełnienie misji tej wspólnoty parafialnej i w jedności, aby rozszerzyć hojność, wdzięczność i służbę na diecezję i szersze potrzeby Kościoła powszechnego.

Ta jedność pomaga:

  • Uznać, wzmocnić i wesprzeć rolę rodziny w życiu Kościoła.
  • Pobudzać i poszerzać lokalne życie parafialne, przyczyniając się do wykształcenia i jedności parafian, którzy hojnie, ofiarnie i proporcjonalnie dzielą się swoją różnorodną łaską oraz danym im przez Boga darem czasu, talentów i dóbr materialnych.
  • Zapraszaj, zachęcaj i dawaj wszystkim możliwość doświadczenia, odpowiedzi i wypełnienia powołania do bycia uczniem otrzymanego w Chrzcie.
  • Określanie, planowanie i zaspokajanie potrzeb wspólnoty parafialnej poprzez ustalanie oświadczeń o misji, powiązanych celów, zadań i planów działania, a także struktury duszpasterskiej i operacyjnej w celu ułatwienia, wsparcia i utrzymania procesu.
  • Uznać parafię za głównego i zwyczajnego odbiorcę, z którego dzielimy się naszymi indywidualnymi i rodzinnymi darami danymi nam przez Boga, dzięki którym parafia będzie wspierać swoją misję, a jednocześnie proporcjonalnie dzielić się i zaspokajać zwyczajne i szczególne potrzeby diecezji oraz szerszego Kościoła powszechnego.

RAZEM – Spotykamy się. Uczymy się. Służymy.

Jak w przypadku każdej rady lub komitetu, skład członków składa się z różnych osobowości, kultur, talentów i opinii. Ponadto zazwyczaj można znaleźć różne poziomy duchowości, wykształcenia i doświadczenia. Przy tej potencjalnej i możliwej różnorodności cech i charakterystyk, niezwykle ważne jest, aby członkowie rady poświęcali czas na modlitwę i wartościowe spotkania, starając się zacieśniać więzi duchowe i społeczne, aby stać się „rodziną” w sensie wzajemnego poznania się i zrozumienia, włączając w to małżonków, którzy nie zasiadają w radzie.

Ten sposób wiązania się będzie służył zapewnieniu znaczących relacji roboczych, zrozumienia i docenienia innych członków rady oraz ich poczucia zaangażowania w parafię. Wiązanie się w ten sposób będzie również służyło uniknięciu możliwości, że spotkania będą niczym więcej niż spotkaniem nieznajomych bez wspólnej wizji lub misji.

Formacja chrześcijańskich szafarzy, formowanie wdzięcznych serc. Diecezja Wichita 2009