Pierwsze czytanie: Iz 2, 1 – 5 

Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i  Jerozolimy: Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni  Pańskiej stać będzie mocno na szczycie gór i wystrzeli  ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną,  mnogie ludy pójdą i rzekną: «Chodźcie, wstąpmy na górę  Pańską, do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg  swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo  pochodzi z Syjonu i słowo Pańskie – z Jeruzalem». On  będzie rozjemcą pomiędzy ludami i sędzią dla licznych  narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a  swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie  podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do  wojny. Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości  Pańskiej! 

Drugie czytanie: Rz 13, 11 – 14  

Bracia: Rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla  was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie  jest bliżej nas niż wtedy, gdyśmy uwierzyli. Noc się  posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki  ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła. Żyjmy  przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i  pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i  zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa  i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom. 

Ewangelia: Mt 24, 37 – 44  

Ale jako było za dni Noego, tak będzie i przyjście Syna człowieczego.
Albowiem jako w onych dniach przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali, aż do dnia, którego Noe wszedł do korabia;
I nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pobrał wszystkie; tak będzie i przyjście Syna człowieczego.
Tedy dwóch będzie na roli; jeden będzie wzięty, a drugi zostawion.
Dwie mleć będą na żarnach; jedna będzie wzięta, a druga zostawiona.
Czujcież tedy, iż nie wiecie, której godziny Pan wasz przyjdzie.
Ale to wiedzcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której straży złodziej miał przyjść, wżdyby czuł, a nie dopuściłby podkopać domu swego.
Przetoż i wy bądźcie gotowi; bo której godziny nie zrozumiecie, Syn człowieczy przyjdzie.